Wat Wij Geloven
Hier blijkt de volharding der heiligen, die de geboden Gods en het geloof in Jezus bewaren.Openbaring 14:12
De Bijbel
De Heilige Schrift, het Oude en Nieuwe testament, is het geschreven woord van God, door goddelijke inspiratie overgeleverd aan ‘heilige mensen Gods’, die in hun spreken en schrijven gedreven werden door de heilige Geest.
In dit woord heeft God de mens de nodige kennis tot heil aangereikt. De Heilige schrift is de onfeilbare openbaring van zijn wie. Deze is de norm voor gedrag en geloofsbeleving, de gezaghebbende openbaringsbron van de geloofsleer en bet betrouwbare verslag van Gods daden in de geschiedenis. (2 Petr 1:20, 21; 2 Tim. 3:16, 17; Ps. 119:105; Spr. 30:5, 6; Jes. 8:20; Joh. 17:17; 1 Tes. 2:13; Hebr. 4:12)
Dienstbaarheid
In een wereld waar veel mensen alleen aan zichzelf lijken te denken, zijn wij dienstbaar. De kerk is er voor mensen binnen en buiten de kerk. Niemand wordt buitengesloten, zo zijn we dienstbaar voor de mensen om ons heen.
De Sabbat
De weldadige Schepper rustte, na de zes scheppingsdagen, op de zevende dag en stelde de sabbat in voor alle mensen als een gedenkteken van de schepping. Het vierde gebod van Gods onveranderlijke wet eist de viering van de sabbat (de zevende dag) als de dag van rust, aanbidding en bediening in overeenstemming met het onderwijs en de gewoonte van Jezus, de Heer van de sabbat.
De sabbat is een dag van vreugdevol omgaan met God en de naaste. Hij is een symbool van onze verlossing in Christus, een teken van onze heiliging, een bewijs van onze trouw en een voorproef van onze eeuwige toekomst in Gods koninkrijk. De sabbat is Gods altijddurende teken van bet eeuwig verbond tussen hem en zijn volk. Het vreugdevol waarnemen van deze heilige tijd, van avond tot avond, van zonsondergang tot zonsondergang, is een viering van Gods scheppend en verlossend handelen.
(Gen. 2:1-3; Ex. 20:8-11; Luc. 4:16; Jes. 56:5, 6; 58:13, 14; Mat. 12:1-12; Ex. 31:13-17; Ez. 20:12, 20; Deut. 5:12-15; Hebr. 4:1-11; Lev. 23:32; Marc. 1:32.)
DE WEG
DE WAARHEID
en HET LEVEN
Christus
In Christus’ leven van volmaakte gehoorzaamheid aan Gods wil, zijn lijden, dood en opstanding, heeft God voorzien in het enige zoenmiddel voor de zonde van de mens, zodat zij die door het geloof deze verzoening aanvaarden, eeuwig leven mogen ontvangen, en de hele schepping de oneindige en heilige liefde van de Schepper mag verstaan.
Deze volmaakte verzoening stelt de rechtvaardigheid van Gods wet en zijn genadevolle karakter op overtuigende wijze vast; want het veroordeelt onze zonde en verschaft ons tegelijkertijd vergeving. De dood van Christus is plaatsvervangend en uitdelgend, verzoenend en herscheppend. De opstanding van Christus verkondigt Gods overwinning op de krachten van het kwade, en verzekert degenen die de verzoening aanvaarden, van uiteindelijke overwinning op zonde en dood. Deze opstanding geeft aan, dat Jezus Christus hun Heer is, voor wie alle knie, in hemel en op aarde, zal buigen.
(Joh. 3:16; Jes. 53; 1 Petr. 2:21, 22; 1 Kor. 15:3, 4, 20-22; 2 Kor. 5:14, 15, 19-21; Rom. 1:4; 3:25; 4:25; 8:3, 4; 1 Joh. 2:2; 4:10; Kol. 2:15; Fil. 2:6-11.)